Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
pıçıldaşma — «Pıçıldaşmaq»dan f. is. Eyhamlar, tanış biliş arasında pıçıldaşmalar . . indi də davam edirdi. İ. Hüseynov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xısınnaşmax — (Ağdam, Borçalı, Gədəbəy, Laçın, Şəmkir, Tovuz) pıçıldaşmaq. – Baş başa verifnən nə belə xısınnaşeysaηız orda? (Gədəbəy); – Ə:, orda nə xısınnaşersıηız? (Borçalı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qulaqlaşmaq — qarş. 1. Bir biri ilə xəlvəti danışmaq, pıçıldaşmaq. . . Urmi və Xoy konsulları da onlarla tez tez danışır və qulaqlaşırdı(lar). M. S. O.. 2. Bir birinin qulağından tutub dartmaq; dalaşmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xısınlaşmaq — qarş. Bir birilə gizli, pıçıltı ilə danışmaq, xısın xısın danışmaq, pıçıldaşmaq, xəlvəti danışmaq. Molla Qafar, Kərbəlayı Hətəmxan, bir də Hacı Səfiqulu kürklərinə birə düşmüş kimi yaman xısınlaşırlar. S. R.. <İsmayıl kişinin dəstəsi>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xosunlaşmaq — f. dan. Heç kəsə eşitdirmədən bir birilə gizli gizli, pıç pıç danışmaq, pıçıldaşmaq. Gün çırtadı, göz qamaşdı; Araz mənlə xosunlaşdı. . Şəhriyar. Əlində çatı, buzovu mala qatan arvadlar bir birini görən kimi xosunlaşırdılar. İ. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xəlvət — <ər.> 1. is. Tənha yer, gizli yer, heç kəs olmayan yer. Xəlvətə çəkilmək. Nə xəlvətdə oturmusan? – Vermərəm aləmə xəlvət otaqda; Deyib, gülüb danışmağı səninlə. Q. Z.. Mirzə Səfər eşitmişdi ki, şeir yazmaq üçün iki vasitə lazımdır: xəlvət… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
